In de schoefkoar: Ross Copeland

Onze nieuwste werknemer zit in de schoefkoar! Ross Copeland is sinds kort in dienst van Warmes en mag meteen de kruiwagen in, waarin hij vertelt over zijn bijzondere weg naar zijn dienstverband in Lattrop. Die ging via Engeland, Duitsland, de Baltische zee en Qatar…

Naam: Ross Copeland
Leeftijd: 47
Woonplaats: Overdinkel
Burgerlijke staat: samenwonend met Kelly, vader van Lenn, Lucy en Leah, bonusvader van Kayleigh en Naomie
Functie bij Warmes: metselaar
Werkzaam bij Warmes sinds: 8 januari 2024, daarvoor 2 jaar als zzp’er

Nog maar net in dienst en nu al in de schoefkoar.

“Ja. Ik vond het ook apart.”

Hoe ben je bij Warmes terechtgekomen?

“Via René ter Haar. Die werkte al bij Warmes. Ik werkte als zzp’er en vroeg hem of ze bij Warmes nog mensen zochten. Die zochten ze.
Warmes als opdrachtgever beviel me meteen hartstikke goed. Het bedrijf klopt in mijn ogen van A tot Z. Ze praten er niet omheen, iedereen doet gewoon z’n werk en ik kan goed met de mensen overweg.”

Maar toch werk je liever in vaste dienst dan als zzp’er?

“Ja maar dat verhaal is wel iets langer. Anderhalf jaar geleden kreeg ik een hartinfarct. Daar ben ik helemaal van hersteld, maar het ondernemerschap brengt stress met zich mee, helemaal nu er vanaf dit jaar belastingtechnisch veel verandert voor zzp’ers. Tel daar de werkdruk bij op en ik besloot dat ik liever in dienst wilde. Ik heb het zelf gevraagd bij Warmes en Stijn en Daan reageerden positief.”

Heeft het dienstverband gebracht wat je hoopte?

“Zeker weten. Ik ben de stress van het ondernemerschap kwijt. Het brengt mij rust en ik ben weer topfit. Ik let op mijn gezondheid en dat gaat me goed af. En ’s avonds geen telefoontjes meer over klussen; ook heel fijn. In dienst treden was echt een goede keus.”

Het is wel heel anders dan werken op booreilanden.

“Dat waren 12 mooie jaren, zeg ik daar altijd over. Ik was rigger op booreilanden. Eerst voor Barth in Emden, windmolens neerzetten voor de Nederlandse en Duitse kust. Toen aan het werk in de Baltische zee, voor de kust van Denemarken en Noorwegen. Tot slot werkte ik als operator voor Ampelmann in Delfzijl en dat bracht me richting Qatar en omstreken.

Het was avontuurlijk werk en het lag me goed. Ik werkte vanaf mijn zestiende in de bouw en ik wilde graag wat anders, vandaar de keus voor rigger. Het is bijzonder werk. Ik was vier tot zes weken weg en dan weer een paar weken thuis. In die weken thuis werkte ik dan weer als metselaar in de bouw. Terugkijkend had ik eigenlijk geen vrije tijd. Belde me iemand voor een klus, dan zei ik ja. En dan was ik weer aan het werk.”

Dan heb je nu wel een heel ander leven.

“Veel stabieler, ook fijn voor mijn gezin. Ik moest er echt aan wennen dat ik elke dag weer thuis was. Bedenk wel; op zee heb je geen privéleven én geen vrijetijd. Je maakt lange dagen en bent altijd omringd door mensen. Je collega’s zijn je familie.
En nu ben ik bij mijn échte familie. Dat bevalt me heel goed. Dat ik de kans kreeg om in vaste dienst te komen, maakt het helemaal mooi.”

Hoe zou jij de sfeer bij Warmes omschrijven?

“Ik start de dag altijd lachend. Ik ben geen chagrijnig persoon. En ik heb het daar altijd naar mijn zin.”

Wat was je eerste klus voor Warmes?

“De bouw van de woning van de familie Smienk in Almelo. Ik werkte er met Jarno en Joeri aan de fundatie. Jarno en Joeri dachten ‘komt er weer zo’n nieuweling’. Het was wel leuk om uit te leggen dat ik toch echt al sinds mijn zestiende in de bouw werk.
Het was fijn om weer terug te zijn in de bouw. Het was goed om 12 jaar volstrekt ander werk te hebben gedaan, maar toen ik weer op de bouw begon, voelde het meteen goed.”

Wat was je mooiste klus ooit?

“Windmolens zetten op de Baltische zee. Varen langs Noorwegen en Denemarken; prachtige omgeving. Ik heb daar echt mooie herinneringen aan.”

Met welk project ben je nu bezig?

“Ik werk momenteel in Oldenzaal aan de bouw van de woning van de familie Brummelhuis. Een grote woning met een mooie steen. Bewerkelijk ook; het is een handvormsteen die smaller is dan normaal. Het wordt een mooie woning, gezien het ontwerp. Vierkant.”

Aan welk soort project zou je graag nog eens willen werken?

“Ik zou graag meewerken aan de uitbouw van de lange zijde van de Grolsch Veste. Ik ben FC Twente-supporter in hart en nieren. Ik draag de club zelfs op mijn onderbeen en rug. Vroeger ging ik naar alle wedstrijden, nu ben ik gewoon jaarkaarthouder.”

Maar je heet dus Copeland en geen ‘Koopland’ zoals vaak gezegd wordt.

“Komt door mijn familiegeschiedenis. Mijn opa werkte in de Goa, India, toen onderdeel van Brits-Indië. Mijn vader, ooms en tantes zijn daar geboren. Toen mijn vader 11 jaar was, vertrok het gezin naar Engeland. Mijn vader werkte later voor Bos Carrosserieën in Albergen – dat heet nu Pecocar – en in die jaren ontmoette hij mijn Twentse moeder. Samen vertrokken ze naar Basingstoke in Engeland, waar ik ben geboren, maar toen ik anderhalf was, kwamen ze terug naar Nederland. Mijn moeder had heimwee.
Er wordt me vaak naar de herkomst van mijn achternaam gevraagd, maar nu weten de meeste het verhaal wel.”

Heb je je eigen huis gebouwd?

“Nee. Ik heb wel ooit een huis gerenoveerd, maar dat is al heel lang geleden. Daar woon ik niet meer. Aan mijn huidige woning heb ik zelf niets gedaan. Die is van de woningbouw.”

Wat zijn wat jou betreft de voordelen aan werken in de bouw?

“Elke dag in de frisse lucht werken en samen dingen opbouwen; mooi om te doen.”

Waar hou je je mee bezig als je niet aan het werk bent?

“Veel voetbal kijken, Engels en Nederland voetbal. Arsenal is mijn Engelse club.
Verder dart ik elke maandag bij café ’t Wiefke in Losser. Ook barbecue ik graag. Het maakt me niet uit wanneer; dat kan altijd. Voor een winterbarbecue draai ik mijn hand niet om.
Als ik maar buiten ben.”